Milli Mücadele’nin devam ettiği yıllarda, Milli Eğitim Bakanlığı İstiklal Marşı için bir yarışma açtı ve birinciye para verileceğini ilan etti.
Bu yarışmaya 724 şair katıldı. Gelen şiirler incelenince hiçbirinin isteğe uygun olmadığı görüldü. Bunun üzerine İstiklal Marşı’nın sözleri, doğrudan doğruya ve para verilmemek şartıyla kabul eden Mehmet Akif’e ısmarlandı. Millet Meclisi üyeleri, 12 Mart 1921’de, İstiklal Marşı’nı, Mili Eğitim Bakanı Suphi Tanriöver’den dinledi ve alkışlar arasında kabul etti. Aynı zamanda, 12 Mart tarihi, 2007 yılında TBMM tarafından ‘İstiklal Marşı’nın Kabul Edilişi ve Mehmet Akif Ersoy’u Anma Günü’ olarak kabul edildi. Mehmet Akif Ersoy, 12 Mart 1921’de 1.Türkiye Büyük Millet Meclisi’nde kabul edilen İstiklal Marşı’mızın şairi olması nedeniyle ‘milli şair’ unvanını almıştı.
Rahatsız olduğu bir dönemde içlerinde yazar Tarık Us’un da bulunduğu bir grup, kendisini ziyarete gitmişti. Gelen ziyaretçilerden biri, bitkin bir halde yatağında yatan Akif’e konuşma esnasında, ‘Acaba İstiklal Marşı yeniden yazılsa daha iyi olmaz mı?’ diye sormuştu.
Bu sözü duyan Mehmet Akif Ersoy yatağından başını kaldırarak, ‘O şiir bir daha yazılamaz, onu ben de yazamam, onu yazmak için o günleri görmek, o günleri yaşamak lazım. O şiir artık benim değil, milletin malıdır. Benim, millete en kıymetli hediyem budur. Allah bir daha bu millete İstiklal Marşı yazdırmasın’ cevabını vermişti.
Yaşadığı devrin özelliklerini, bütün genişlik ve derinliğiyle şiirlerine yansıtan Mehmet Akif’in sözlerindeki hikmet, ziyaretçileri tarafından açık bir şekilde anlaşılmıştı.
İstiklal Marşı, belirli bir dönem için yazılan bir şiir değildir yalnıza. Din, dil, kültür, ekonomi hâsılı tüm alanlarda verilmesi gereken Milli Mücadele’yi ifade eden tüm dönemlerin marşıdır. Varoluşun temel direkleri olan din, vatan, millet ve devlet İstiklal Marşı’nın temel kavramlarıdır.
