Basın özgürlüğü ve halkın haber alma hürriyeti, anayasal güvence altında olan ve demokrasinin olmazsa olmaz yapı taşlarından biridir.
Basının haber alma hürriyeti engellenirse toplumu beslemesi ve geliştirmesi gereken ana damar tıkanmış olur. Her şeye rağmen toplumun kaynağından, doğru, gerçek bilgilendirilmesi, önemli bir aydınlatılması gibi çok önemli görevi yerine getirmek için gerek yerel, gerek ulusal, gerek yazılı ve görsel basın da, basın emekçilerinin mesleğini, kamuoyuna haber ulaştırabilmek amacıyla gece-gündüz, soğuk-sıcak, bayram-tatil demeden her türlü fedakârlığı sarf eden, emek harcayan basın dostlarıma hizmetlerinde Allah yardımcıları olsun.
Yurt içerisinde ve yurt dışında, savaş meydanlarında haber peşinde koşarken, görev yaparken şehit olan gazetecilere Allah’tan rahmet, yaralılara da şifalar diliyorum
AKİF’E AİT OLDUĞU İDDİA EDİLEN BİR ŞİİR
Son yıllarda Mehmet Akif Ersoy’a ait olduğu iddiasıyla paylaşılan bir şiir var.
Şiirin tamamı ise şöyle,
“Ya Rab! Böyle mi olacaktı, benim cennet yurdum?
Baktım da etrafıma yalnızım, ağladım durdum.
Bir mana veremedim, şu Milâdî yılbaşına!
Şaştım da kaldım, Müslümanların vah telaşına!
Çevirdim başımı, nereye ettimse bir nazar.
Gördüm ki, Noel için hazır, yer-yer çarşı-pazar.
Haykırmak gelmişti içimden, seslendim millete.
Heyhat! Duyuramadım, ne Ahmet’e ne Mehmet’e.
Ey Âlem-i İslâm’ın baş tacı, büyük Türkiye!
Mukaddesatı unuttun, Avrupa diye diye!
Yurdumu işgal eylemiş, şu garbın safsatası,
Kiminin maymunu var, kiminin ‘Noel babası!’
Anladım, zaman geçmekte bugün dünden de beter.
Kim bilir? Yarın ne hâle düşecek bu şaşkın beşer.
Kulaklar tıkanmış, gözlere çekilmiş perde.
Nankör adam, fazilet arıyor geçmiş giderde.
İslâm’dır bu vatanın dini, kitabı Kur’an-ı Kerîm’dir.
Müslümanın bayramı, Ramazan ve Kurbandır.
Kalamaz bu böyle Fatih’in, Yavuz’un diyarı,
Noel kutlamada, geçerek Hristiyanları.
Maziyi düşündüm de, hayran oldum istiklâle
Ecdadıma söz verdim, varmak için istikbâle,
Çanakkale’de şehitlerim kefensiz yatıyor!
Sakarya’nın rengi, hâlâ kıpkızıl kan akıyor!
Şehitlik, gazilik şerefidir Müslümanların.
Düşmanlara alkış tutmak, işidir alçakların.
Şu alçakça yaşayanların aklına yanayım.
Gel ölüm gel, neredesin? Kanımla yıkanayım!
İstemem bu hayatı, Sultan etseler cihanda.
Ölürüm, şerefimle yatarım, toprak altında.
Ya Rab! Hidâyet ver kurtulsun bu millete.”
Şiir Mehmet Akif Ersoy’un değil ilahiyatçı ve şair Ömer Berber’e ait.
Ancak Mehmet Akif Ersoy’a ait olduğu iddiasıyla dolaşan ve uzun süredir internette bulunan şiir Ersoy’a ait değil. Ersoy’a ait yedi kitabın birleştirilmesinden oluşan Safahat isimli kitapta böyle bir şiir bulunmuyor. Mehmet Akif Ersoy Araştırmaları Merkezi’nin internet sitesinden de okunan Safahat’in içerisinde de böyle bir şiire rastlanmıyor.
Malumatfuruş isimli köşe yazılarını doğrulama üzerine çalışan sitede de konu hakkında yazılan ve şiirin Ersoy’a ait olmadığını belirttiği bir yazıyı görmek mümkün. 2010 yılında Milli Gazete’de yayınlanan bir yazıda kullanılan şiir Ömer Berber’e atfediliyor. Buna ek olarak Yeni Asya Gazetesi’nden Bilal Said Parlakoğlu’nun 21 Ocak 2017’de yazdığı bir yazıda şiirin Ersoy’un değil, Ömer Berber isimli İzmir Sanayi Sitesi Büyük Cami İmamı’na ait olduğunu belirttiği yazıya ulaşılabiliyor. Parlakoğlu’nun verdiği bilgide şiirin ilk olarak 1981 yılında Hakses Dergisi’nin Aralık sayısında yayınlandığı ifade ediliyor.
